Men zegt dat de menselijke geest een onbeschreven blad is als zij ter wereld komt. Een blad dat zich gaandeweg vult met beelden, ervaringen en inzichten die kleur en betekenis geven aan het leven. Of is het andersom? Is de wereld en alles wat het geval is, in den beginne een open lege vlakte, waarin wij met onze armen maaien op zoek naar houvast? Is het juist de geest die de leegte vult met beelden, ervaringen en inzichten?